Ik weet het nog goed. Ik was een jaar of zes, zeven en had
me weer eens op laten naaien. Ik was als jongste van de groep in de hoogste
boom in de wijk geklommen. Trots dat ik was toen ik daar boven in die boom
stond te zwaaien. De tak brak. Een waas van bladeren en takken kwam plots tot
stilstand toen ik de grond raakte. Buitenspelen, ik vond het heerlijk. Thuiskomen
na een flinke valpartij was het mooiste dat er was. Eerst werd de schade
bekeken: Tand door m’n lip. Knie geschaafd en een kloppende wond op m’n
voorhoofd. Dan begon het feest pas echt. Eerst flink de wind van voren, met als
afsluiter de welbekende vraag; “Kun je je nou nooit eens gedragen?!” Dan werd zuchtend
de verbandtrommel uit de kast gehaald. “Waar doet het allemaal pijn?”
Het schokt me iedere keer weer om te lezen dat er steeds
minder buiten gespeeld wordt. Met alle gevolgen van dien: Kinderen blijven
onzelfstandig, fantasieloos en worden dik. Overgewicht op steeds jongere
leeftijd, gedragsproblemen bij alle kinderen. Het is aan de orde van de dag. Kinderen
die vol met prikkels en impulsen zitten, tollen als mini Tbs'ers over het
schoolplein rond. Om vervolgens thuis weer achter de computer te kruipen. En
daar ligt het hele probleem. Niet bij de computers, nee bij de ouders. Overbezorgde
ouders laten hun lieve kleine engeltjes geen enkel risico lopen. Het
spreekwoord “vallen, opstaan en weer doorgaan” wordt in groten getale
genegeerd. Daar ligt de schuld. Ouders zijn bang dat hun kind iets overkomt.
Dus geef ze maar een computer, een console, een handheld en een smartphone. Gevangen in een digitale wereld.
Voorgeprogrammeerd en gelimiteerd. Energie schreeuwend in het hoofd. Ik zou ook
onhandelbaar worden.
Als ik ooit kinderen krijg doe ik dat toch echt anders. Ik
rijd liever drie keer in de week naar het ziekenhuis dan dat ik een
onderontwikkeld, dik en fantasieloos watje van een kind heb. En bovendien, ik pronk nog steeds met de littekens van
toen. Echt wel hardcore. Dat wil je je kind toch niet ontnemen?
En voor als je me niet gelooft, heb ik hier een mooi voorbeeld van hoe fout het kan gaan:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten