maandag 27 mei 2013

Meer cola voor fantasieloze Annelies!


Vandaag val ik meteen met de deur in huis. Fantasie is vrijwel verdwenen. En dan voornamelijk uit de reclamewereld. Het is veelal hetzelfde en bijna allemaal oninteressant of deprimerend. Als ik dan tussen de programma’s door voor de zoveelste keer: “Hallo ik ben Annelies! En wij houden van wit!” hoor, kan ik alleen nog maar schreeuwen: “NOU EN?!” Ik begrijp er niks van. Is het doel van Vanish dat ik hun wasmiddelen ga kopen omdat ik een persoonlijke band met Annelies krijg? Ik wil haar alleen nog maar besmeuren met pek en veren. En daarna zeggen: “Zo, krijg dat nog maar eens wit.” Ik ontwaak uit deze dagdroom door wederom een slechte reclame: De Disaronno cocktail tip. Ik verwacht nu natuurlijk een spectaculaire cocktail die ik zelf nooit had kunnen bedenken. “Disaronno… IJs… Disaronno met ijs.” Op dit moment kan ik alleen nog maar huilen. Het fantasieniveau in deze reclames zit op het absolute nulpunt. Mijn onbegrip is inmiddels niet meer te meten. Zijn er serieus mensen die denken dat dit soort reclames effectief zullen zijn? Effectief misschien wel, ik ken immers de naam en heb het er hier nu over. Maar ik haat ze! Zo fantasieloos, ik wil er niks mee te maken hebben! Denk ik aan een wasmiddel, dan denk ik aan Vanish. Maar of ik het ooit zal kopen? Kleine kans Annelies!

Gelukkig hebben we altijd nog dat Amerikaanse bedrijf dat steeds weer goede reclames rond blijft strooien. Ik heb het hier natuurlijk over diabetesverwekker nummer één, de bedenker van de Kerstman en sponsor van bijna alles wat er bestaat: Coca-Cola.



Hun boodschap lijkt bijna te zijn: Inspiratieloos? Bezorg je zelf een sugar rush, net als wij! En eerlijk is eerlijk, de reclames zijn goed, de ideeën leuk en de uitvoering nog beter. Coca-Cola en Ads of the world, een website die alle creatieve reclames verzameld (http://adsoftheworld.com/), zijn het bewijs dat de reclamewereld nog niet compleet fantasieloos is. Gelukkig maar, want dan kan ik vanavond weer lekker slapen. Als ik geen cola heb gedronken tenminste. 



zondag 26 mei 2013

Last van lepra of een aseksuele partner? Slacht een eenhoorn!


Als je begint over fantasiewezens, denk ik aan een eenhoorn. Maar eenhoorns bestaan niet. Tenminste, niet aantoonbaar. Waar eenhoorns wel bestaan, dat is in onze fantasie. Maar ik vraag me dan altijd af, wie heeft dat nou ooit bedacht? Als je denkt dat eenhoorns iets van de laatste tijd zijn dan heb je het gruwelijk mis. Ik heb namelijk een beetje onderzoek gedaan naar het fenomeen eenhoorn en wat blijkt:


De kunstenaar Domenchino heeft een kunstwerk gemaakt genaamd: “Maagd en eenhoorn”. Wat in Palazzo Farnese in Rome hangt. Tussen 1495 en 1505 maakte een kunstenaar dit schilderij wat “Gevangen eenhoorn” wordt genoemd.


Historische bronnen wijzen uit dat eenhoorns niet in de afgelopen honderd jaar zijn bedacht. Ongeveer 398 jaar voor de geboorte van ’s werelds bekendste kribbebaby, Jezus Christus, werd er door de Griekse Arts Ctesias al een eenhoorn beschreven. Ctesias werkte voor het hof van de Perzische koning en daar hoorde hij ook over dit wonderlijke wezen. Onze Aziatische hipster vrienden kenden het wezen al veel langer. Zij omschreven het dier als een soort wilde, witte ezel met donkerblauwe ogen, een leeuwenstaart, een geitensik en gespleten hoeven als die van een bok. En natuurlijk niet te vergeten; hij had een kaarsrechte, spiraalvormig gedraaide, puntige hoorn van ongeveer 45 cm lang. (Misschien had het opkomende gebruik van opium een lichtelijk effect op deze gedetailleerde omschrijving.) 

De Eenhoorn is overal goed voor. Bang dat iemand je wilt vergiftigen? Geeft niks, gewoon even een beker maken van de hoorn van het beest en vergif heeft het nakijken. Ben je een leprapatiënt? Mix een dooier met wat eenhoornleverpoeder en het zal bijzonder verlichtend werken. Behalve als God je echt dood wil natuurlijk. Maar nu komt het allermooiste. Heeft je partner weer geen zin in seks? Voer haar wat gemalen hoorn van dit wonderlijke dier en hij of zij krijgt spontaan zin. Het zou geslachtsdrift prikkelend moeten werken. Als ik Ctesias moet geloven, dan hè. 

En ik begin nu ook te begrijpen waarom dit beest alleen nog maar in onze fantasie voor komt. Ze hebben er zoveel mee geëxperimenteerd dat ze het arme dier gewoon helemaal hebben uitgeroeid. Ach ja, dan moet je ook maar niet overal goed voor zijn.


woensdag 15 mei 2013

Ochtend filosofie.


Een zachte temperatuurschommeling. Een licht klapperend geluid. Negeer het. Zal het gaan? Hopelijk wel. Want één ding is zeker. Je laat je niet weer verslaan… Oké toch wel. Langzaam raakt het licht je kegeltjes en staafjes. Je pupillen reageren als vanouds. Gretig op de lichtverandering die speelt met je netvlies. Nu is het al helemaal te laat. Je kijkt rond door de half verlichte ruimte. Het voelt niet anders aan. Gelukkig maar. Stel je voor, je wordt wakker en je voelt je ineens anders. Een ware nachtmerrie. Helaas ben jij de enige die er zo over denkt. De maatschappij ziet je nu namelijk wel als een ander persoon. Bizar eigenlijk. Je mag nooit stempels op iemand drukken, maar je hoort je wel naar je leeftijd te gedragen. Belachelijk. Ik mag dan volgens mijn geboorteakte wel 21 zijn. Als ik straks de kans krijg, nou dan gedraag ik me gewoon als een kind van zeven. Maar wel lekker laat naar bed gaan natuurlijk.

Don Hertzfeldt, Fantasy Genius.

Als je nou aan iemand vraagt wat het aller persoonlijkste in zijn leven is zal iedereen die je dit vraagt waarschijnlijk een ander antwoord geven. Logisch natuurlijk, want iets wat het aller persoonlijkst is in jouw leven, is natuurlijk heel persoonlijk voor jou. Ik vind, dat juist dat, wat het meest persoonlijk is, toch wel je gedachtegang is. En dan niet zozeer je gedachtegang op zichzelf, want we worden al vanaf jongs af aan geprogrammeerd om via vaste patronen te denken. Nee, ik heb het hier, natuurlijk weer, over jou eigen fantasie. Fantasie kun je delen met de hele wereld, mits je de juiste middelen hebt, en je kunt er wereldberoemd mee worden. Want andermans fantasieën worden als entertainment gebruikt voor zij die het met minder fantasie moeten doen. Denk maar aan alle films, boeken, kunstwerken, games, muziek en voorstellingen die jou in je leven al een beter gevoel hebben gegeven. Of juist hebben geëmotioneerd. Mijn punt hier is, wij kunnen simpelweg niet zonder fantasie. En om dit te bewijzen deel ik nu volslagen absurdistisch filmpje met jullie. Don Hertzfeldt is een genie op het gebied van zijn (persoonlijke) fantasie uiten in filmpjes. And I love it!

Hier is Wisdom Teeth. 


dinsdag 14 mei 2013

Hersenspinsel #1

Eigenlijk is het een van de mooiste dingen die er zijn. Simpele eenvoud, kleurrijk glanzend als een kleine regenboog. In feite eigenlijk ook een kleine regenboog. Alleen dan rond, en fris geurend. En dat alles binnen handbereik. Dus waarom rijk je er niet naar? Gewoon doen toch? Ja, waarom niet? Een beweging, gestrekte vingers, geopende handpalm. Het resultaat van een hoog drukgebied en een plotselinge massaverschuiving in de directe omgeving zorgen voor een lichte schommeling. Dan de verplaatsing. Eén zuchtje wind is al voldoende. Helaas uiteraard, want het glipt jou door de vingers. Niet echt natuurlijk, je had het namelijk nog niet te pakken. Nog een keer proberen, why the hell not? De focus, uiterste concentratie. Stijgende bloeddruk, kloppende ader op je voorhoofd. Een zweetdruppel die onder je oksel ontstaat, langzaam naar beneden glijdt en je zodanig kietelt dat het gewoonweg onprettig voelt. Gewoon doorgaan, niet aan denken. Focus, bereik je doel. En dan komt het. Het is zo dichtbij, je poriën beginnen zich al klaar te maken voor de eerste aanraking. Plop. Dag zeepbel.

vrijdag 10 mei 2013

Oer fantasie.

Vanaf een bepaalde leeftijd heeft eigenlijk iedereen wel de bekende fantasieën. En dan heb ik het nu niet over mijn jongere ik, die vroeger maar één ding wilde doen, en dat was cowboy zijn. Nee, dat waren ook mooie fantasieën, maar daar heb ik het nu niet over. Ik heb het over deze fantasieën die iedereen heeft, sommigen heftiger dan anderen, maar over één ding zijn we het allemaal eens, iedereen heeft er last van. Het begint al direct na je geboorte, uitzonderingen daargelaten, als je gaat kijken naar de toekomst. We hebben allemaal een levensdoel hier op aarde. Dat realiseert iedereen zich. En dat zie je ook. Mannen en vrouwen, jongens en meisjes, prinsen en prinsessen, koningen en koninginnen. Iedereen is er eigenlijk wel mee bezig. Dag in en dag uit, je loopt over straat, ziet iemand en denkt; “Hmm, zal zij nu hetzelfde denken als ik?” En natuurlijk is het antwoord ja. Want iedereen is uiteindelijk bezig met dezelfde vraag, of je het nu wilt of niet. Doe ik het alleen, of weer eens samen? Is hij of zij geschikt? En zou het wat worden? Val ik met hem of haar in de prijzen? Of wordt het een gigantische flop? Ach… Ik vind het zo heerlijk. En zeker omdat ik weet dat iedereen het doet, zo spannend; fantaseren over vliegen. Het mooiste wat er is.

Kletterwiel.

Sjonge jonge, daar ben je eindelijk. Ik zit hier echt al belachelijk lang op je te wachten. Ga zitten. We hebben een hoop te bespreken. Vandaag heb ik grootse plannen. Ik ga met de wereld mijn visie delen. Mijn visie over fantasie en fantasieën van mensen. Eigenlijk wil ik alles wat met fantasie te maken heeft laten zien. Laten lezen. Laten voelen. Hoe kan ik dat het beste doen denk je?  … Hmm… Een blog. Dat is eigenlijk helemaal geen slecht idee. Maar ja, dan heb je weer zo’n pakkende naam nodig, en waar haal ik zoiets vandaan? Het moet natuurlijk wel iets te maken hebben met het onderwerp… Wow, ik denk dat ik het weet! Ik ga het vernoemen naar datgene wat mijn fantasie het meeste activeert. Je kent de grootste vormen van fantasie toch wel? Ja godsdienst is ook groot, maar dat bedoel ik nu niet. Bovendien wil ik niemand kwetsen, ben je gek ofzo? Nee, wat ik eigenlijk bedoel is de fantasie der fantasieën; muziek. De grootste vorm van fantasie. Je hebt toch altijd wel een muziekje in je hoofd? Of ben ik nou gek? Muziek is pure fantasie. En dat wordt bij mij getriggerd door mijn bijna spaakloze achterwiel. Die klettert, niet normaal. En het ergste is nog wel, ik hoor er non-stop ritmes in, om gestoord van te worden. Wat zeg je? Een kletterwiel? ...Geniaal! Rondje voor iedereen!